Bir isim bul kendine…

Bir isim bul kendine. Gece ağır ağır inerken birbirine benzeyen hayatların üzerine, sen, bir isim bul kendine…Kendine bir isim bul bu gece…

Bütün sözcükleri süz imbiğinden hayatın…tüm yaşadıklarını geçir yüreğinin süzgecinden, dağ kanar, deniz yanarken sen bir isim ara ve bul kendine… 

Yaşadıkların ki tek hazinendir senin, onların adına, yaşayamadıklarına adayacağın bir isim bul kendine… 

Kendine bir isim bul, ötekinin mutluluğuna ortak ol bu gece. Sessizliğin büyük güveni ile dinle ötekinin yüzünden akan sözcüklerin anlattıklarını…paylaşılmayan ne kadar acı kaldıysa çöz dillerini gitsin bu gece. 

Bir de ötekinden dinle kendini…

Saplantı olmuş bir eğilimle kendimizi herşeyin odağı olarak gören düşünceyi terk et…

Büyük yanılsamalar içerisinde kaybettiğin benliğinin parçalarını bulacaksın onun sevinçlerinde. O güldüğüne gül, ağladığına ağla, ellerini tut. Mesafelerde kaybedilen sıcaklığı hisset avuçlarında ve bu gece yık bütün kalelerini uzaklarda kalmış o şehrin.  

Bir isim bul kendine bu gece…

Büyük uçurumlar yarattığın zamanın ruhundaki izinden kurtar kendini. Dipsiz bir kuyuya dönüşen acı tecrübelerin hayatının tüm güzelliklerini yutmasına izin verme. Geleceği geçmişin gölgesinde büyüten duygularını bırak bir kenara bu gece. 

Gece insin avuçlarına, ay vursun saçlarına ve sen, yıldızların arasından yeni duyguların kapılarını arala… hiç olmadığın kadar kaygısız ol, yaptıklarının ağır sonuçlarına katlan bu gece. 

Pişmanlıklarını boncuk gibi art arda dizen alışkanlıkların yalnız kalsın bu gece..

Bu gece gün ağarmadan daha, geçmiş ile geleceği barıştır. Ve kurtar onları birbirinin etkisinden. Keskin bir bıçakla ayırt edemeyeceğin bu gerçeği terazinin iki kefesinde eşitle. 

Ruhunu dinlendir bir ağacın gölgesinde. Yorgunluğun izin vermediği bedeninin sesini dinle. Güçlü olmanın tek yoludur kendini dinlemek. Öyle sessiz ve öyle derin dinlemelisin ki kendini, o büyük gürültünün bittiği anda bulacaksın huzuru. 

Kim haklı kim haksız, kim doğru kim yanlış, hesabını yapmadan dinlendir ruhunu. Çünkü yıllardır biriktirdiğin güzelliklerin anlatacaktır sana en doğru olanın ne olduğunu. 

Ruhunu dinle çünkü orada ne savunmaya ne de saldırıya ihtiyacın var. 

Belki de bir ömürde bulabileceğin en güvenilir mekandır ruhun. Sade sözcüklerinle anlattığın gerçeğine ne sanık sandalyesi kurar o, ne de taçlandırır . Ruhun yeni bir isim bulur sana bu gece…    

Bu gece, şafak sökmeden önce kendine bir isim bul. 

Unutulmuşlukların ve unuttuklarınla yeniden aç sayfasını hayatının. Acılarının açtığı dipsiz kuyuların üzerini ört bu gece. Onulmaz yaralarınla zamana açtığın dipsizliklerde kaybettiğin güzelliklerini çıkar sonsuz karanlıklardan. İçindeki güzelliklerin ışıklarıyla diren bu gece, kötülüklerin sığındığı karanlığa karşı. Aç yüreğini, sal ışıklarını.

Kendine bir isim bul bu gece.

Daha anlamlı gör küçük bulduğun sevinçlerini. Büyük hayallerin gölgesinde kalmasına izin verme, isyan çiçeklerinin mütevazi başarılarının. Unutma, küçük başarılarla ulaşırsın nihai zaferine. Küçük başarıların ulaşılamayan ile kıyaslanmasına ve dağılmasına izin verme. Sesinin yitmesine, yaptıklarının hayat yollarında küle dönmesine razı gelme.  

Bu gece bir isim bul kendine… 

Karanlığı dinle, aydınlığı bekle, sabırla. Her sabah doğduğu gibi doğmasın güneş dağların ardından. Daha başka doğsun bu sabah pencerene. Çünkü başka biri olarak çıkacaksın sabaha. 

Bu sabah bırak günün sıcaklığı bir başka yaksın gülüşünü. 

Hangi tarihin acılarını taşıyorsa yüreğin,  sil gitsin bu gece. Yeni bir isim koy bu gece gülüşlerine. 

Korku, ihanet ve acı içinde yoğrulan ömrünün yönünü değiştir. Güven, sevgi , erdem ve bilgi ile kaynaştır hayatını. 

Başka sıfatların gölgesinden kurtar ismini. Sana ait olsun her şey, renkli gökleriyle tüm evren.  Güneşler, güzellikler sabahla birlikte sana gelsin ve yeniden ör iplerini hayatının. 

Başkalarının düğümleri ile çıktığın yoldan çevir yönünü. Küçük ve sabırlı adımlarla tut yolunu. Ki, insanın kendine yürüdüğü yol zamanın unutmaya kıyamadığı çığlık çığlığa adımlar sayesinde ruhun yolculuğuna dönüşür. Böyle yürü bu gece.  

Bu gece bir isim bul kendine ve yer değiştirse de harfleri unutmasın kimse. Yüzündeki geçmişin çizgilerini, gözlerindeki sessizliği ört, görmesin kimse.

Sessiz ol, ışıklarının aydınlattığı karanlığı dinle, sabahı bekle.

Bu gece bir isim bul kendine.

Sığdır kendini içine.

Senden başka ne varsa bırak, anlamsızlaşsın bu gece…