Cezayirli Anneler: Kayıp çocuklarımız nerede?
Cezayir’de Kayıp Yakınları, Barış ve Uzlaşma Anlaşması’nın onaylanmasının 16’ncı yıldönümü olan 29 Eylül’de, kayıp çocuklarının akıbetini sormak için Cezayir’in El Abiar Meydanı’nda biraraya geldi, ardından Ulusal Kayıp Kişiler Meclisi Merkezi’nde “Kayıpların davası hala kapanmadı” başlığıyla basın toplantısı gerçekleştirdi. Kayıp çocuklarının fotoğrafını taşıyan aileler, çocuklarının akıbetlerinin ortaya çıkmasını isteyerek, “Kayıp çocuklarımız nerede” diye sordu.
“Harita gerçeği yansıtmıyor”
Basın toplantısının ardından ajansımıza konuşan kayıp yakınlarından Shafia Bou Abdullah, Cezayir’in kendilerine sunduğu haritanın gerçeği yansıtmadığını söyledi. Çocuğu kayıp olan Shafia Bou Abdullah, “Kayıpların aileleri artık anlaşmanın 45’inci maddesi uyarınca kendi ülkelerinde yasal işlem yapamayacak” dedi.
“Oğlumun akıbetini öğrenmek istiyorum”
Başka bir kayıp annesi, “1993’ten bu yana kayıp oğlumu arıyorum. Beni gönderdikleri her yere yorulmadan gidiyorum. 5 oğlum vardı, üçünü toprağa verdim. Biri benim yanımda kaldı ve kayıp oğlumu bekliyorum. Bir tazminat ya da para talebim yok. Bunları istemiyorum. Sadece kayıp oğlumun akıbetini öğrenmek istiyorum” diye konuştu.
6 bin 500 kişinin akıbeti belli değil
Ulusal Barış ve Uzlaşma Antlaşması, “hakikat ve intikam” talebinin yerine kayıp ailelerine tazminat teklif etti. Zorla kaybedilenler davası, Cezayir’in karşı karşıya olduğu en derin siyasi sorunlardan biri. Cezayirli yetkililer, 1991-2002 yılları arasında yaklaşık olarak 6 bin 500 kişinin kaybedildiği ve akıbetlerinin bilinmediği söylüyor.
/Jinha/