Olmadığın yerde duruyorum Leyla…

Leyla, kız kardeşim, sadece bunu bilmek için geldim:
Var olmadığın halde nasıl bu kadar güzelsin?

Olmadığın yerde duruyorum Leyla
kendi yokluğuna akıp giden bu suya
adını işliyorum ve bir zaman gibi bir kuş geçiyor
Leyla, telbendinde suyun aksi o kuş, baharın sonunda
dağlara gidecek. Bir çiçek için
mavi ve şehla, kökeni olan ateşe özenen
zamanın artık olmadığı bir ev gibi çevresi,
bir çiçek için Agirî’ye gidecek.

Leyla, güneşin bir gecelik mezarında
gerçekte varolmadığı halde o kadar güzel olan
bir çiçek için Leyla o kuş Agirî’ye gidecek.

Birden soğusun isteyecek bütün geçmiş
birden sis olsun on iki dağın üstünde
birden kış gelsin isteyecek
varolmadığı halde bu kadar güzel olan
bu çiçek, bu telbendi sudan kuşun son evi.

Leyla, kız kardeşim, sadece bunu bilmek için geldim:
Var olmadığın halde nasıl bu kadar güzelsin?

/hüseyin kaytan/